به گزارش خبرنگار پایگاه خبری صدای نهاوند، شهر نهاوند با قدمتی هفت هزار ساله از دیرباز تجلی گاه، حوادث و اتفاقات کم نظیری با بزرگ مردانی بوده است که هرکدام نمودی بخش های مختلف تاریخ در زمان های خاص خود محسوب می شدند. خطه ای که در تربیت فرزانگان و شخصیت های تأثیرگذار سیاسی و اجتماعی و مذهبی و علمی زبانزد بوده است.
نگاهی به تاریخ سراسر آموزنده شهرستان نهاوند حاکی از آن است که این شهرستان در ادوار مختلف قبل وبعد از استقرار نظام اسلامی نقشی عزت آفرین در کشور و منطقه غرب ایفا نموده است و نام آن همواره تداعی کننده حوادث و انسانهایی بزرگ بوده است اما بدبختانه امروزه با گذشت زمان شاهد هستیم که جایگاه بلامنازع آن در منطقه، درعرصه های مختلف و نسبت به سایر شهرهای اطراف دچار افت و رکود شده است و حتی از بدیهی ترین و ابتدایی ترین امکانات توسعه محروم مانده است.
اما به راستی درد اصلی نهاوند و مشکل پنهان شده ای که مانع توسعه سیمای شهری و تغییر مبلمان شهری نهاوند شده است چیست؟
شهری که فاقد هرگونه زیرساخت شهری می باشد و شهرستانی که توسعه آن از پارادایم خاصی پیروی نمی نماید! و هیچ پیشرفت قابل توجهی از نظر عمران و آبادی، چه در مرکز شهر و چه در مناطق مختلف آن دیده نمی شود.
چرا نهاوند ریخت شهری ندارد؟چرا نهاوند در جانمایی طرح ها مشکل دارد؟ چرا هر آنچه در نهاوند اجرا می شود بعد از افتتاح نارضایتی مردم را به همراه دارد؟چرا احداث و تعریض خیابانهای نهاوند سالهای سال طول می کشد؟ چرا در نهاوند هر گونه اقدام نو و زیرساختی در جهت توسعه و تغییر سیمای شهری محکوم به شکست است؟چرا هر طرح و پروژه ای که در شهرهای اطراف نهاوند موجب پیشرفت و توسعه و به به می شود، وقتی در نهاوند می خواهد اجرا شود با سنگ پرانی عده ای موجه می شود و چرا و چرا و چرا و مهمتر از همه چرا مردم نهاوند می گویند نهاوند چه شهری است که اگر یزدگرد سوم زنده شود راحت راه کاخش را پیدا می کند!!
جواب این چراها مشخص است:
در نهاوند فرهنگ مبارزه برای طلب حق، کار و تلاش و حس سخت کوشی و مشارکت مردم در حضور و مشارکت طرح ها و پروژه های شهری دچار مشکل است و متأسفانه به جای آن فرهنگ سهم خواهی طایفه ای، گروهی و جریانی وجود دارد که وقتی منافع آنها تامین باشد سکوت می کنند و هر گاه چیزی به آنها نرسد به اسم مردم و به نام مردم خون خواهی می کنند.
مردم مسئولیت پذیر نیستند و گفتمان “به من چه!!” و “کلاه خودت رو بگیر که باد نبره” کاملا در جریان است؛ تنها انتظاراتی که از مدیران خود دارند، انتظارات بیشتر عاطفی و شخصی است و نه انتظارات توسعه ای شهر؛ به هیچ وجه از رفتار رقابتی و برتری جویی برای خدمت به شهرستان برخوردار نیستند و تنها به خاطر منافع شخصی و با روش های نا بهنجار و غیر اخلاقی دست به تخریب هم می زنند.
مهمترین عامل و راز اصلی عقب ماندگی شهرنهاوند، خود ما اهالی و ساکنین شهر هستیم ،زیرا ماها عادت داریم دنبال حرف و حدیث باشیم و بگوییم کیه کیه؟ چیه چیه؟ چی شده؟ شنیدی؟ میگن که … ، دارن …. ، احتمالاً …. و دنبال لغزش کسی هستیم که انگشتمان را بکنیم توی چشمش و بگوییم آهاااااااا پیدات کردیم پس تو بودی.
ما یا در انتخابمان اشتباه می کنیم که افراد فاقد صلاحیت و تخصص و بی اعتنا انتخاب می کنیم و یا اینکه افراد خوبی انتخاب می کنیم اما نمی گذاریم کار کنند و چوب لای چرخش می گذاریم تا خودش التماس کنان دار فانی شهر را وداع گفته و فرار را بر قرار ترجیح دهد.
اما اینک راه و چاره چیست؟ و برای برون رفت از این حالت رکود ، کجا و سراغ چه کسی باید رفت؟ و اصلاً چه کسانی بیشتر در این امر نقش موثرتری دارند؟
هیچ شهری توسعه نمی یابد مگر اینکه عزم و اراده ای جدی در عقبه آن وجود داشته باشد و این مهم میسر نمی شود جز با عزم و اراده ای همگانی که نمود آن باید در رفتار، سکنات و عملکرد کلیه افراد موثر در این زمینه، بویژه مسئولان ارشد، صاحب نظران و اندیشمندان ونخبگان این خطه ظاهر شود.
مردم نهاوند یکبار برای همیشه باید حساب خود را با عده ای قلیل که هر گاه منافع و جیب آنها تامین و پر شد سکوت می کنند و هرگاه منافع و جیب آنها پر نشد شروع به کارشکنی و تخریب و سنگ اندازی در راه توسعه نهاوند می کنند روشن کنند.
مردم نهاوند باید با همین عده که هر گاه به نوای برسند، چشمانشان بسته، زبانشان لال و حافظه و یاد آنها خالی است و هر گاه افراد آزاده و مدبر مقابل خواسته های نابحق و زور آنها قیام کنند، در لباس مردم مخفی و مدافع حق و حقوق مردم می شوند تا رای و نظر مردم را قربانی اهداف شوم و پلید خود کنند اتمام حجت کنند.
آدرس این عده خیلی دور و تاریک نیست بلکه نزدیک و روشن است، فقط باید خوب تفکر کرد و به عقب و حال نگاهی انداخت تا مشخص شود این عده در کجاها و در چه زمان های سکوت کرده اند و در چه زمانی وکجاها برای به دست آوردن منافع شخصی حق و حقوق مردم را مطرح کردند و وکیل و قیم مردم شدند.
یادمان باشد، هنوز و برای همیشه گلایه و شکایت داریم از کسانی که خیابان آزادگان را احداث کردند تا توسعه و تغییر سیمای شهری نهاوند را قرن ها به تاخیر اندازند!!
راستی ! در این رهگذر هر کدام از ما چه نقشی داشته ایم ؟
آرزوهای کوچک و کم رنگ ما ،چه نقشی در این عقب ماندگی داشته اند ؟
حسادت ، بخل ، از صحنه برون کردن ، خود بد بودن و غریب دوست داشتن ها چه نقشی داشته اند ؟
عدم پرسش از مسوولان ومدیران ناکارآمد ، تحقیر بزرگان و بزرگ کردن کوچکان و تملق و چاپلوسی چه نقشی را ایفا کرده اند ؟
تنگ نظری ، زیرپاخالی کردن ، برچسب زدن ، پرونده ساختن ، یقه گرفتن و بی انگیزه کردن چه نقشی را بازی کرده است ؟
با کمی تعمق و رفتن به پستوه ذهن و یادهایمان ، فکر کنم همه ما در این عقب ماندگی سهمی داشته ایم !
اگر می خواهید نهاوند بیش از این از شهرهای اطراف عقب نمایند، اگر می خواهید را نفس کشیدن نهاوند را باز کنید، اگر می خواهید شاهد تغییر مبلمان و سیمای شهری و توسعه باشید، مردم باید خود به میدان بیایند و اجازه ندهند مواجب بگیران دیروز و مرفهین بی درد امروز به اسم مردم و به جای مردم حرف بزنند و تصمیم بگیرند.